Phrae-wa Weaving
Ban Pone, Kalasin

Craftsmen
Mrs. Bunlian SRATHONG, 43 yrs.
Ms. Prapawadee SRATHONG, 13 yrs.


Phrae-wa weaving came with the Phou Tai people when they came from Khamkeut, Bok, Vang, and Mahachai in Khammouan Province of Laos, crossing the Mekong River to Ban Pone, Khammuang District, Kalasin Province of Thailand about two centuries ago. Village women preserve the phrae-wa tradition until today. Mothers or female kin must teach daughters to weave, particularly the difficult and time-consuming technique of picking supplementary weft with the fingers that characterizes phrae-wa weaving. Young weavers begin with simple cloths such as the foot of a tube-skirt, advancing to a shoulder-cloth, and finally the shawl using beautiful and highly complicated patterns.
.............................................................................................

• ผ้าแพรวา
  บ้านโพน จ.กาฬสินธุ์
  
  ช่างสาธิต
  นางบุญเลียน สระทอง อายุ ๔๓ ปี
  ด.ญ.ประภาวดี สระทอง อายุ ๑๓ ปี
  
  การทอผ้าแพรวามากับชาวผู้ไทที่ย้ายจากเมืองคำเกิด เมืองบก เมืองวัง เมืองมหาชัย แขวงคำม่วน ประเทศลาว ข้ามแม่น้ำโขงมาอยู่บ้านโพน อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์ ประเทศไทย เมื่อประมาณ 200 กว่าปี ผู้หญิงในหมู่บ้านทอผ้าแพรวามาจนถึงปัจจุบัน แม่หรือญาติหญิงต้องสอนลูกสาวทอผ้า ที่มีเทคนิคการทอสลับซับซ้อน โดยเฉพาะการใช้นิ้วมือเกาะเส้นไหมเพื่อทำลวดลาย ซึ่งเป็นคุณลักษณะเฉพาะของผ้าแพรวา เด็กหญิงเริ่มด้วยการฝึกทอตีนซิ่น ผ้าเบี่ยง จนถึงการทอผ้าคลุมไหล่ที่เรียกว่าแพรวา 10 ลาย ซึ่งซับซ้อน งดงามและเพิ่มประโยชน์ใช้สอยมากขึ้น